De eerste (bizarre) week

Deze week zijn we dan eindelijk begonnen aan onze stage. De eerste stagedag keek ik mijn ogen uit en stond ik met open mond te kijken. Zo ongeveer de hele dag het ik dit gehoord: bla bla bla bla bla bla bla.. De lessen taal, rekenen en schrijven krijgen ze in het Nederlands en verder wordt er continu Papiaments gepraat. Ook tussen de lessen taal en rekenen door wordt er niet alleen Nederlands gesproken. HELP, hoe gaan we dit overleven.. Volgende week ondanks het vele Papiaments toch maar eens proberen lessen te geven aan de groep. Blijkbaar is het verder ook heel normaal om te gaan slapen tijdens de lessen, even het lokaal te gaan vegen of gewoon onder je tafel te gaan liggen tijdens de lessen. In de klas zitten 33 leerlingen en de helft doet maar ongeveer goed mee, BIZAR!

Dinsdag, dag 2, brachten we de drie andere meiden naar hun stageschool toe en reden Eline en ik verder naar onze eigen stageschool. Bedenk je nu eens een drukke rotonde met twee banen, daar rijd je op en halverwege sta je stil. Links, rechts en achter je hoor je allemaal getoeter. Links en rechts halen auto’s je in. OH HELP, de auto doet het niet meer. Uiteindelijk krijg je de auto weer aan de praat, je rijd weer en kijkt de andere bestuurders aan met een sorry gezicht. Dit overkwam ons dus op dinsdagmorgen tijdens de spits.. ’S avonds zijn we nog met een aantal meiden naar de kerk geweest, ja je leest het goed. Vanwege nationale vrouwendag was het erg druk. We liepen naar binnen en links en rechts waren alle blikken op ons gericht. Waarschijnlijk dachten zij: “waaa, blanken”. De dienst begon op zijn Amerikaans, zingend en dansend vierden mensen de dienst. Na een half uur geswingd te hebben begon (waarschijnlijk) de pastor te praten, bla bla bla bla bla is wat wij hoorden. Hmmm, zou dit dan toch niet de internationale dienst zijn? Het antwoord kwam al snel wanneer een vrouw aan ons vroeg of we het wel konden verstaan, de internationale diensten zijn namelijk op zondag en niet op dinsdag. Binnen no time werd er een tolk voor ons opgetrommeld en konden we door haar de dienst toch nog een beetje volgen. Hoewel het wel een beetje schamend was, had ik dit ook echt niet willen missen.

Nadat er woensdag op stage en overdag gelukkig nog niet zo heel veel fout gingen kwamen we terug van stage en waren we de huis barbecue aan het voorbereiden in het zwembad. Nog geen uur later begon het knetterhard te regenen, doei barbecue. Samen met de meiden uit het huis zijn we daarom maar uiteten gegaan bij De Buren in Willemstad.

Zouden we dan nu eindelijk een dag krijgen zonder problemen? De donderdag was aangebroken. Samen met een huisgenootjes probeerden we de keukendeur open te maken. We draaiden door en door en door en door maar ging de deur van het slot af? Nee hoor zeker niet. Fijn een dagje geen eten en drinken dus. Rond half 7 maar naar de Mac gereden om daar te gaan ontbijten. Toen wij hongerig thuis kwamen was de keuken helaas nog steeds niet open..

De keukendeur is weer open, de auto rijdt weer normaal, de zon komt weer door.. Hallo vrijdag! Wat zou de vrijdag ons gaan brengen? Gelukkig nog geen problemen, maar juich niet te vroeg. Het is hier nu natuurlijk nog maar kwart voor 5 haha. Morgen hebben we met ons huis een poolparty met barbecue, dit als beloning voor het lange wachten in de stof op de nieuwe huisjes en niet te vergeten ons zwembad (hij is trouwens erg lovely).

In de weekenden kunnen we gelukkig de stranden weer gaan bezoeken en samen met ons vijven hebben we een bucketlist gemaakt met de dingen die we nog willen bezoeken, a lot to do! Maar nu lekker weekend vieren.

Sunchi, Esmee